العربية بعد العبرية
לקח לנו שבוע עד שהצלחנו לחבר ביחד את המילים. אנחנו תנועה שחברות בה נשים עם דעות ועמדות שונות, נשים יהודיות וערביות, ומצאנו עצמנו בתוך הסרט המטורף, המאיים, המזוויע והמפחיד הזה. אין מילים בשום שפה לתאר את מה שעבר על כולנו בשבוע האחרון, אנחנו עדיין מחפשות את המילים הנכונות המשותפות כעת לכולנו.
ראשית אנחנו בוכות, אבלות וכואבות את נפילתם ורציחתם האכזרית, בטבח שלא יתואר ולא יסולח שהתבצע על ידי החמאס, של למעלה מ-1300 אזרחים ואזרחיות, תינוקות וילדים, נשים, גברים, קשישים וקשישות, חיילים וחיילות, א.נשי כוחות הביטחון וההצלה, וביניהם גם אזרחים, אזרחיות וחיילים ערבים. אנחנו מאחלות החלמה ושיקום מהירים ומלאים לאלפי הפצועים בגוף ובנפש.
אנו משתתפות בצערן העמוק של חברות התנועה שאיבדו בני משפחה, מחזקות את ידיהן של חברות התנועה מעוטף עזה ששרדו את התופת הנוראית בשבת שעברה, ודואגות וחרדות עד אין קץ לשלומם ולגורלם של כל הנעדרים והנעדרות, החטופים והחטופות – ביניהם חברת התנועה, פעילת השלום ויויאן סילבר, מקיבוץ בארי, ודיצה הימן מקיבוץ ניר עוז, אמה של חברת התנועה נטע היימן.
אנו דורשות מממשלת ישראל לפעול עכשיו ולנהל משא ומתן מיידי להחזרת כל החטופים והחטופות, הנעדרים והנעדרות.
אנו קוראות לצלב אדום ולקהילה הבינלאומית לדאוג לשלומם ולפעול לשחרורם המיידי.
למרות הזעם והכאב אל מול המעשים הנפשעים והבלתי נסלחים שביצע החמאס, כולל הפגזה בלתי פוסקת על ישובים בכל רחבי ישראל, אסור לנו לאבד צלם אנוש! גם במצבים הכי קשים, חובתנו כאמהות, כנשים, כבני אדם, כאומה שלמה – לא לאבד את כל הערכים ההומניים הבסיסיים שלנו כחברה.
אנחנו שומעות כל העת מילים של נקמה – 'הוסרו כל המעצורים', 'נמחק את עזה', 'נפעל באכזריות' ועוד ועוד. אבל לא פותרים עוולה בעוולה. אנחנו כואבות גם את מותם של כל הפלסטינים החפים מפשע ביניהם מאות רבות של ילדים וילדות שנהרגו ונהרגים במלחמה הארורה הזו. והמצב בעזה נהיה נוראי מרגע לרגע!
המלחמה הזו מוכיחה יותר מכל שהקונספציה שהובילו ממשלות ישראל בעשורים האחרונים, זו של ניהול הסכסוך, נכשלה! כל מי שחשבו שניתן לדחות את ההתמודדות עם פתרון הסכסוך לעתיד לא ידוע, ושעל מדינת ישראל לעסוק בנושאים אחרים – המחשבה הזו התפוצצה לו בפרצוף.
במשך 9 שנים, מאז סיום מבצע "צוק איתן" אנחנו, אמהות יהודיות וערביות, אומרות להנהגה בישראל – די! עלינו לפעול וליזום ולהפוך כל אבן על מנת להגיע לפתרון מדיני. זו חובתנו לעתיד ילדינו. זו חובתנו גם לילדים הישראלים וגם לילדים הפלסטינים. מגיע להם עתיד של ביטחון וחירות ולא עתיד של מוות, מלחמות וחורבן.
עם כל הקושי והמורכבות אין לנו ואין לפלסטינים ברירה אלא לחתור לפתרון הסכסוך.
העם הפלסטיני לא ייעלם ואנחנו לא נעלם.
עוד ועוד מלחמות, הפצצות, חיסולים, מעצרים ומעגל דמים בלתי פוסק – לא יאפשרו לנו ולילדינו לחיות כאן כאנשים נורמליים חפצי חיים. כל הסכסוכים בעולם נפתרו בהסכמי שלום. חמאס פועל בין השאר על מנת להרוס כל סיכוי לשלום. הוא כבר הצליח להרוס את המשא ומתן עם סעודיה. אסור לתת לו לנצח!
אנחנו יודעות שאלה מילים שנשמעות כעת דמיוניות, נאיביות ולא מציאותיות, אבל זו האמת וצריך להכיר בה. כל אמא, יהודיה וערבייה, יולדת את ילדיה כדי לראות אותם גדלים ופורחים ולא כדי לקבור אותם באדמה.
לכן גם היום, בתוך הכאב הנורא והתחושה של קריסת כל אמונה בשלום, אנחנו מושיטות יד לשלום לאמהות בעזה ובגדה המערבית!
אנחנו האמהות, ביחד עם נשים מכל העולם, חייבות להתאחד על מנת לעצור את הטירוף הזה!
חובתנו לומר, גם אם קשה לומר את זה כעת – מדינת ישראל צריכה לשקול את צעדיה ופעולותיה באחריות ובמוסריות ולמנוע קורבנות מיותרים נוספים של חיילים ואזרחים ישראלים, ובד בבד למנוע במידת האפשר פגיעה בחפים מפשע בעזה!
אנחנו מעלות שאלות קשות ומצפות לתשובות – פעולה קרקעית, מחיקה והרס של עזה, הברחה של מיליון פלסטינים האם כל אלה יובילו אותנו לעתיד של ביטחון? כיצד? ומה יהיה ביום שאחרי? האם לא נכון לטפל קודם בנושא החטופים? האם יש למנהיגים תשובות?
עלינו לשמור ולחזק את הסולידריות והאחדות בין הציבור היהודי והערבי בישראל ולהמשיך לפעול נגד גזענות ושנאה. הציבור הערבי, שחי שנים מתוך קונפליקט פנימי בין היותו אזרח במדינה לבין היותו בן לעם הפלסטיני, נרתם בשעת המשבר הקשה הזו למען כלל החברה הישראלית בישראל.
אנחנו דורשות ממדינת ישראל למנוע התלקחות בגדה המערבית ולא לאפשר לגורמים קיצוניים, משני הצדדים, להתסיס ולהבעיר את השטח כפי שכבר קרה השבוע.
לסיום נאמר – שלמרות שאנחנו בשנת 2023, כמעט ואין נשים במוקדי קבלת ההחלטות בישראל! זה מצב בלתי נסבל שחייב להשתנות. אנו דורשות שצוות המשא ומתן לשחרור החטופים והחטופות יכלול גם נשים. לא ייתכן שרק גברים ינהלו את המדינה במצב המשברי הזה!
יהי זכרם של כל הקורבנות, כולם, ברוך.
استغرق الأمر منا أسبوعًا لتجميع الكلمات معًا. نحن حركة مكونة من نساء بآراء ومواقف مختلفة، نساء يهوديات وعربيات، ووجدنا أنفسنا داخل هذا الفيلم المجنون والمهدد والرهيب والمخيف. لا توجد كلمات في أي لغة لوصف ما مررنا به جميعًا خلال الأسبوع الماضي، وما زلنا نبحث عن الكلمات المناسبة التي نتشاركها جميعًا الآن.
بداية، إننا نبكي ونحزن ونشعر بالألم لسقوطهم وقتلهم الوحشي، في المذبحة التي لا توصف والتي لا تُغتفر والتي ارتكبتها حماس بحق أكثر من 1300 مدني وطفل ،نساء، رجال ، مسنين ، ومسنات ، جنود ومجندات، قوات الأمن والإنقاذ، ومن بينهم مدنيون وجنود عرب أيضاً. ونتمنى الشفاء العاجل والكامل وإعادة التأهيل لآلاف المصابين جسديًا ونفسيًا.
نشاطر عضوات الحركة اللاتي فقدن أفراداً من عائلاتهم الحزن العميق، ونشدد أيدي عضوات الحركة من غلاف غزة الذين نجوا من الجحيم الرهيب يوم السبت الماضي، ونشعر بالقلق الشديد اللامتناهي على سلامة ومصير جميع المفقودين والمختطفين، ومن بينهم عضوة الحركة ناشطة السلام فيفيان سيلفر من كيبوتس باري، وديتسا هيمان من كيبوتس نير عوز والدة عضوة الحركة نيتاع هيمان.
ونطالب الحكومة الإسرائيلية بالتحرك الآن وإجراء مفاوضات فورية من أجل عودة جميع المخطوفين والمفقودين.
ونحن ندعو الصليب الأحمر والمجتمع الدولي إلى ضمان سلامتهم والعمل من أجل إطلاق سراحهم فورًا.
على الرغم من الغضب والألم إزاء الأعمال الإجرامية التي لا تُغتفر التي ترتكبها حماس، بما في ذلك القصف المتواصل للمستوطنات في جميع أنحاء إسرائيل، يجب ألا نفقد الانسانية ! حتى في أصعب المواقف، من واجبنا كأمهات، كنساء، كبشر، كأمة بأكملها – ألا نفقد كل قيمنا الإنسانية الأساسية كمجتمع.
إننا نسمع طوال الوقت كلمات انتقامية – "لقد أزيلت جميع القيود"، "سوف نمحو غزة"، "سنتصرف بوحشية"، وأكثر من ذلك بكثير. لكن لا يمكن حل الخطأ بالخطأ. كما نحزن لمقتل جميع الفلسطينيين الأبرياء، ومن بينهم المئات من الأطفال والطفلات الذين قتلوا ويقتلون في هذه الحرب اللعينة. والوضع في غزة يزداد سوءاً من لحظة لاخرى!
تثبت هذه الحرب أكثر من أي شيء آخر أن المفهوم الذي اتبعته حكومات إسرائيل في العقود الأخيرة، وهو مفهوم إدارة الصراع، قد فشل! كل من ظن أن التعامل مع حل الصراع يمكن تأجيله إلى مستقبل مجهول، وأن على دولة إسرائيل أن تتعامل مع قضايا أخرى، انفجر هذا الفكر في وجهه.
منذ تسع سنوات، منذ انتهاء عملية "الجرف الصامد" (تسوك إيتان)، ونحن، الأمهات اليهوديات والعربيات، نقول للقيادة في إسرائيل – كفى! وعلينا أن نعمل ونبادر ونقلب كل حجر من أجل التوصل إلى حل سياسي. وهذا واجبنا تجاه مستقبل أولادنا. وهذا هو واجبنا تجاه الأولاد الإسرائيليين والفلسطينيين على حد سواء. إنهم يستحقون مستقبلاً من الأمن والحرية، وليس مستقبل الموت والحروب والدمار.
ومع كل الصعوبة والتعقيد، ليس أمامنا نحن والفلسطينيين خيار سوى السعي إلى إيجاد حل للصراع.
الشعب الفلسطيني لن يختفي ونحن لن نختفي.
المزيد والمزيد من الحروب والتفجيرات والاغتيالات والاعتقالات ودورة سفك الدماء التي لا تنتهي – لن تسمح لنا ولأولادنا بالعيش هنا كأشخاص عاديين يتمتعون بضروريات الحياة. لقد تم حل جميع الصراعات في العالم من خلال اتفاقيات السلام. وتعمل حماس، من بين أمور أخرى، على تدمير أي فرصة للسلام. لقد نجح بالفعل في تدمير المفاوضات مع السعودية. يجب أن لا تسمح له بالفوز!
نحن نعلم أن هذه الكلمات تبدو الآن خيالية وساذجة وغير واقعية، لكن هذه هي الحقيقة وعلينا أن ندركها. كل أم، يهودية وعربية، تلد أطفالها لتراهم يكبرون ويزدهرون، لا لتدفنهم في الأرض.
ولهذا السبب، وحتى اليوم، وسط الألم الرهيب والشعور بانهيار كل الإيمان بالسلام، نمد يد السلام للأمهات في غزة والضفة الغربية!
نحن الأمهات، مع النساء من جميع أنحاء العالم، يجب أن نتحد من أجل وقف هذا الجنون!
من واجبنا أن نقول، حتى لو كان من الصعب أن نقول ذلك الآن – يجب على دولة إسرائيل أن تنظر إلى خطواتها وأفعالها بطريقة مسؤولة وأخلاقية وتمنع وقوع المزيد من الضحايا غير الضروريين للجنود والمدنيين الإسرائيليين، وفي الوقت نفسه تمنع إلحاق الأذى بالأبرياء. في غزة إذا أمكن!
إننا نطرح أسئلة صعبة وننتظر إجابات – الاجتياح البري، ومحو غزة وتدميرها، وتهريب مليون فلسطيني، هل ستقودنا كل هذه الأمور إلى مستقبل آمن؟ كيف؟ وماذا سيحدث في اليوم التالي؟ أليس من الصواب التعامل مع قضية المختطفين أولاً؟ هل لدى القادة إجابات؟
يجب علينا الحفاظ على وتعزيز التضامن والوحدة بين الجمهور اليهودي والعربي في إسرائيل ومواصلة العمل ضد العنصرية والكراهية. الجمهور العربي، الذي عاش لسنوات في صراع داخلي بين كونه مواطنا في البلاد وبين كونه جزءا من الشعب الفلسطيني، احتشد في هذا الوقت العصيب من الأزمة من أجل المجتمع الإسرائيلي برمته في إسرائيل.
نطالب دولة إسرائيل بمنع اشتعال الموقف في الضفة الغربية وعدم السماح للعناصر المتطرفة من الجانبين بالتحريض وإشعال المنطقة كما حدث بالفعل هذا الأسبوع.
وفي الختام نقول – رغم أننا في عام 2023، إلا أنه لا توجد نساء تقريباً في مراكز صنع القرار في إسرائيل! وهذا وضع لا يطاق ويجب أن يتغير. ونطالب بأن يضم فريق التفاوض للإفراج عن المختطفين نساءً أيضاً. فلا يمكن للرجال وحدهم أن يديروا البلاد في ظل هذه الأزمة!
ولتكن ذكرى جميع الضحايا، جميعهم، مباركة